Δύο μονόπρακτα με πολλά θαυμαστικά ! Μια απόπειρα κριτικής

Του Γιάννη Αν. ΛΟΥΚΑ

Στο υπαίθριο θεατράκι της Αράχωβας, στα Πίσω Αλώνια, οι λιγοστοί αλλά τυχεροί θεατές δεχθήκαμε μια απρόσμενη συντονισμένη επίθεση υψηλής θεατρικής τέχνης και εξ Ανατολών (Θεατροφρένεια Διστόμου) και εκ Δυσμών (ΥποκρΙΤΕΑ Ιτέας). Καθόλου δεν αντισταθήκαμε σ’ αυτή την εισβολή, αλλά παραδοθήκαμε άνευ όρων στην αισθητική απόλαυση, που μόνο ένα ποιοτικό θεατρικό ΄΄ανέβασμα΄΄ (στην κυριολεξία) μπορεί να προσφέρει. Πόσο μάλλον, που οι θεατρικοί εισβολείς, προκειμένου να αλώσουν τόσο το θέατρο, όσο και τις ψυχές των θεατών, χρησιμοποίησαν και έναν τοπικό σύνδεσμο, που ακούει στο όνομα Αλέξανδρος Κομνάς. Οπότε και «εξ οικείων τα βέλη».

Τα έργα 

Ομολογώ ότι δεν έχω παρακολουθήσει πολλά μονόπρακτα. Έχω γενικά μια αίσθηση ότι το μονόπρακτο είναι συνδυασμένο με την απλότητα. Λίγοι ηθοποιοί (πολλές φορές και μονόλογος), απλό σκηνικό, λιτή μουσική επένδυση, μικρή χρονική διάρκεια. Η απλότητα όμως αυτή είναι αντιστρόφως ανάλογη και με την ποιότητα και με τη δυσκολία του εγχειρήματος.

Σ’ αυτό λοιπόν το δροσερό βραδάκι στην αυγουστιάτικη Αράχωβα το πρόγραμμα ανέφερε ότι θα παρουσιάζονταν τα μονόπρακτα από δύο κορυφαίους θεατρικούς συγγραφείς : Ιάκωβο Καμπανέλλη και Κώστα Μουρσελά. «Αυτός και το παντελόνι του» το πρώτο, «Η εύθυμη χήρα» το δεύτερο. Παλιότερα και τα δύο έργα, αλλά τόσο επίκαιρα και τόσο διαχρονικά. Διαδραματίζονται και τα δύο μέσα σ’ ένα απλό μικροαστικό δωμάτιο, καλύτερα μια κάμαρα. Στο ένα πρωταγωνιστής ένας εργένης υπαλληλάκος, ένας λογιστής , στο άλλο η σύζυγος ενός υπαλλήλου, που «καθαρίζει» η ίδια για όλα τα ζητήματα που προκύπτουν. 

Ψέματα όμως σας λέω. Οι πρωταγωνιστές δεν είναι οι συγκεκριμένοι που σας ανέφερα. Είναι η ίδια η ελληνική κοινωνία, όπως έχει διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Ακόμα περισσότερο είναι η ίδια η ανθρώπινη φύση, με τα όνειρα, τις ελπίδες, τις αποτυχίες, τις στερήσεις, τους συμβιβασμούς, τα χαμένα πρόσωπα, τους ανεκπλήρωτους έρωτες, τη μοναξιά, τις αναμνήσεις, τα γηρατειά, την ομορφιά, την ασχήμια…

Μέσα σε δυο μισάωρα οι ΄΄μάστορες΄΄ αυτοί της θεατρικής γραφής συμπυκνώνουν πάμπολλους χαρακτήρες και πλήθος καταστάσεων της καθημερινότητας, που αγγίζουν το θεατή, για να μην πω ότι με πολλές απ΄ αυτές ταυτίζεται, έστω κι αν δεν το ομολογεί.

Μα δεν ήταν οι συγγραφείς οι μόνοι ΄΄μαστόροι΄΄ της βραδιάς. 

Δείγματα καταπληκτικής υποκριτικής τέχνης έδωσαν οι ερασιτέχνες ηθοποιοί Στάθης Καστρίτης (για πολλοστή φορά) και Αναστασία Μαργώνη (για πρώτη φορά, όπως έμαθα). Καταπληκτικά ρεσιτάλ ηθοποιίας, που εκτός από το ταλέντο σίγουρα κρύβουν στο παρασκήνιο, πολλή δουλειά και πολλή προετοιμασία. Η επικοινωνία δε με το θεατή από την πρώτη στιγμή και απρόσκοπτη μέχρι την αυλαία.

Οι σκηνοθεσίες από τον αγαπητό φίλο Τάσο Σταθά και από την κυρία Πάτη Καρλιαύτη, ήταν απόλυτα επιτυχημένες και επαγγελματικές θα έλεγα. Ανέδειξαν την ουσία και τα μηνύματα των δύο σημαντικών αυτών έργων, ανέδειξαν και το ταλέντο των πρωταγωνιστών μέσα σε ένα αισθητικό και λιτό σκηνικό.

Η μουσική

Άφησα για το τέλος τη ζωντανή μουσική επένδυση, από έναν πολύ-τάλαντο νεαρό συμπατριώτη μας, που δεν είναι άλλος από τον Αλέξανδρο Κομνά. 

Ας μου επιτραπεί να πω δυο λόγια παραπάνω, καθώς ο Αλέξανδρος είναι ο νεαρότερος συντελεστής της παράστασης, μαθητής Λυκείου ων.

Έκανε τη μουσική σύνθεση, την παρουσίασε παίζοντας σαξόφωνο μ’ έναν μουσικο-θεατρικό τρόπο και ολοκλήρωσε παίζοντας αρμόνιο επί σκηνής για τις ανάγκες της σκηνοθεσίας. Τον καμαρώσαμε οι λιγοστοί Αραχωβίτες θεατές (την παράσταση παρακολούθησαν αρκετοί ξένοι επισκέπτες) και του ευχόμαστε καλή πρόοδο σε όλους τους τομείς που ασχολείται διατηρώντας το τωρινό ήθος και τη σεμνότητα που τον διακρίνουν.

Επίμετρο ή φινάλε

Στην εποχή της ισοπέδωσης, της φτήνιας και του εκχυδαϊσμού η στροφή προς τον πολιτισμό και την ηθο-ποιία (την ποίηση ήθους) μπορεί να είναι ΄΄μια κάποια λύσις΄΄ ή έστω μια δημιουργική παρένθεση.

Κι επειδή ΄΄οι επαγγελματίες΄΄ πολλών χώρων μας έχουν οικτρά απογοητεύσει, για αυτό ΄΄ζήτω ο ερασιτεχνισμός΄΄, ειδικά αν είναι τέτοιας ποιότητας, όπως ο συγκεκριμένος. Του αξίζουν πολλά θαυμαστικά !

Αυλαία

(Χειροκροτήματα)

ΙΑΛ

ΥΓ: Και η κριτική αυτή, εξάλλου, είναι ερασιτεχνική και γι΄ αυτό ειλικρινής.