Η θεατρική δράση της “Θεατροφρένειας” για το έτος 2015 είναι πιο πλούσια απο ποτέ.
Το Θεατρικό εργαστήρι Διστόμου, κλείνοντας 10 χρόνια δράσης, είναι έτοιμο να δώσει το παρόν και φέτος στα πολιτιστικά δρώμενα της περιοχής μας και όχι μόνο. Οι θεατροφρενείς που απαρτίζουν τη κεντρική σκηνή, την παιδική σκηνή και το εφηβικό μας τμήμα, με συστηματική δουλειά και μπόλικο μεράκι θα μας παρουσιάσουν φέτος τα εξής έργα.
Κεντρική σκηνή
"Ο Καποδίστριας" του Νίκου Καζαντάκη
σκηνοθεσία: Τάσος Σταθάς
Υπόθεση
Γνωρίζοντας ότι πρόκειται να δολοφονηθεί, ο Καποδίστριας πληροφορείται ότι οι Μανιάτες έχουν εξεγερθεί εναντίον του και ζητούν την αποφυλάκιση του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Λίγο αργότερα, τον επισκέπτεται ο Μακρυγιάννης, που είχε λάβει μια περίεργη προειδοποίηση ότι ο Κυβερνήτης κινδυνεύει κι έσπευσε να τον προστατεύσει. Τον συμβουλεύει να ελευθερώσει τον Πετρόμπεη, να συγχωρέσει την εξέγερση της Ύδρας και να προχωρήσει σε αναδασμό της γης. Ο Καποδίστριας είναι ανένδοτος στο θέμα της Ύδρας, αλλά φαίνεται να σκέπτεται τις άλλες δύο προτάσεις.
Μετά την αναχώρηση του Μακρυγιάννη, ο Κυβερνήτης εξομολογείται στον Παπαγιώργη, ένα Μανιάτη ιερέα, που τον αντιμετωπίζει εχθρικά και αρνείται να τον μεταλάβει αν δεν ελευθερωθεί ο Πετρόμπεης. Προς το τέλος της συνάντησης, έρχεται ο Κολοκοτρώνης και ειδοποιεί για τη συνωμοσία και την ανάμειξη του Παπαγιώργη. Παρακινεί τον Καποδίστρια να συλλάβει τους Μαυρομιχάληδες, που έχουν ορκιστεί να τον σκοτώσουν, όμως ο Κυβερνήτης διαφωνεί και ανακοινώνει ότι θα στείλει ρωσικά πλοία για να υποτάξει την Ύδρα.
Ο επόμενος επισκέπτης είναι ο Γιωργάκης Μαυρομιχάλης, ένας από τους επίδοξους δολοφόνους. Παραπονιέται ότι ο Κυβερνήτης έχει εγκαταλείψει το μεγάλο όραμα για την απελευθέρωση της Πόλης. Εκείνος του εξηγεί ότι προέχει η επίλυση των πρακτικών προβλημάτων, χωρίς όμως να τον πείθει.
Λίγο αργότερα, το πλήθος συγκεντρώνεται στην αυλή του Κυβερνείου, διαδηλώνει ενανίον του Καποδίστρια και ζητά Σύνταγμα. Ο Γκίκας διαφωνεί έντονα με τον Μακρυγιάννη και τον τραυματίζει. Εμφανίζεται ο Κυβερνήτης· βλέποντας τον Κωσταντή Μαυρομιχάλη, του λέει ότι θα ελευθερώσει τον Πετρόμπεη, αρκεί να το ζητήσει, εκείνος όμως αδιαφορεί. Οι λεκτικές συγκρούσεις συνεχίζονται, ενώ ο Μακρυγιάννης προσπαθεί να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Ο Καποδίστριας αναγγέλλει τον αναδασμό της γης, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια του Κολοκοτρώνη, που τον εγκαταλείπει. Εκείνη τη στιγμή, φτάνουν τα νέα για την άφιξη των ρωσικών πλοίων στην Ύδρα. Το πλήθος αναταράζεται ξανά και ο Παπαγιώργης παρακινεί τους Μαυρομιχάληδες να σκοτώσουν τον Κυβερνήτη, ο οποίος έχει ήδη διατάξει την αποφυλάκιση του Πετρόμπεη· παρ' όλα αυτά, τον τραυματίζουν θανά-σιμα, κι εκείνος ξεψυχά στην αγκαλιά του Μακρυγιάννη.
πηγή:Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη
“Ο Καποδίστριας είναι μια πολυσύνθετη τραγική μορφή της νέας ιστορίας μας, που άναψε πολλά πάθη, ξεσήκωσε πολλούς φίλους κι οχτρούς κι ακόμα δεν μπόρεσε να κατασταλάξει σε μιαν αρμονικήν ενότητα. Ήταν μια ασκητική υψηλή φυσιογνωμία που κατέβηκε στην αναρχούμενη Ελλάδα για να βάλει τάξη. Ήξερε πως είναι δύσκολο να μερώσει τόσα και τέτοια θεριά, να χορτάσει τόσων χρόνων βουλιμίες και να μετουσιώσει την ασύδοτη ελευτερία σε πειθαρχούμενο Κράτος. Ήξερε καλά πως σαν τους άγιους μάρτυρες κατεβαίνει στο λάκκο των λεόντων· μα δε δίστασε, γιατί αγαπούσε την πατρίδα και πίστευε στη θαματουργική δύναμη του φωτισμένου νου.”
“Κατέβηκε στο λάκκο των λεόντων, στην Ελλάδα, κρατώντας, από την τσαρική παράδοση, από την ατομική του ιδιοσυγκρασία κι από ιστορικήν ανάγκη, στα χέρια του κνούτο. Οι Έλληνες του έστρωσαν δάφνες να πατήσει, τον κοίταζαν με μάτια εκστατικά κ’ έβλεπαν πίσω από τους ώμους του το γένος το ξανθό, έβλεπαν στρατούς και στόλους που συντάζουνταν να κινήσουν και να τους παν στην Πόλη. Και μόνο ο Καποδίστριας ανάμεσα σε τόση μέθη παρέμεινε νηφάλιος – γιατί ήξερε το φοβερό μυστικό: πίσω του δεν υπήρχε καμιά μυστηριώδης δύναμη, καμιά Αόρατη Αρχή η Ελλάδα μονάχα θα σώσει την Ελλάδα”.[...] Μηνύματα ήρθαν απανωτά να τον αντικόψουν απ’ το μοιραίο δρόμο, μα αυτός, ήσυχος, ξέροντας καλά το για πού και το για τί, τράβηξε το αιματωμένο εκείνο πρωί τής 27 Σεπτεμβρίου 1831, κατά την εκκλησία τού Αγίου Σπυρίδωνα, στο Ανάπλι, και σήκωσε τα χέρια: “Είμαι έτοιμος!”
πηγή: (Από το Πρόγραμμα της πρώτης παράστασης του Καποδίστρια από το Εθνικό Θέατρο, στις 25 Μαρτίου 1946.)
Ξεφυλίστε το πρόγραμμα του εθνικού θεάτρου, Καποδίστριας (1977)
Παιδική σκηνή
" Όνειρο Θερινής Νυκτός " του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
σε διασκευή Γιάννη Καλατζόπουλου
"Ο Καποδίστριας" του Νίκου Καζαντάκη
σκηνοθεσία: Τάσος ΣταθάςΥπόθεση
Γνωρίζοντας ότι πρόκειται να δολοφονηθεί, ο Καποδίστριας πληροφορείται ότι οι Μανιάτες έχουν εξεγερθεί εναντίον του και ζητούν την αποφυλάκιση του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Λίγο αργότερα, τον επισκέπτεται ο Μακρυγιάννης, που είχε λάβει μια περίεργη προειδοποίηση ότι ο Κυβερνήτης κινδυνεύει κι έσπευσε να τον προστατεύσει. Τον συμβουλεύει να ελευθερώσει τον Πετρόμπεη, να συγχωρέσει την εξέγερση της Ύδρας και να προχωρήσει σε αναδασμό της γης. Ο Καποδίστριας είναι ανένδοτος στο θέμα της Ύδρας, αλλά φαίνεται να σκέπτεται τις άλλες δύο προτάσεις.
Μετά την αναχώρηση του Μακρυγιάννη, ο Κυβερνήτης εξομολογείται στον Παπαγιώργη, ένα Μανιάτη ιερέα, που τον αντιμετωπίζει εχθρικά και αρνείται να τον μεταλάβει αν δεν ελευθερωθεί ο Πετρόμπεης. Προς το τέλος της συνάντησης, έρχεται ο Κολοκοτρώνης και ειδοποιεί για τη συνωμοσία και την ανάμειξη του Παπαγιώργη. Παρακινεί τον Καποδίστρια να συλλάβει τους Μαυρομιχάληδες, που έχουν ορκιστεί να τον σκοτώσουν, όμως ο Κυβερνήτης διαφωνεί και ανακοινώνει ότι θα στείλει ρωσικά πλοία για να υποτάξει την Ύδρα.
Ο επόμενος επισκέπτης είναι ο Γιωργάκης Μαυρομιχάλης, ένας από τους επίδοξους δολοφόνους. Παραπονιέται ότι ο Κυβερνήτης έχει εγκαταλείψει το μεγάλο όραμα για την απελευθέρωση της Πόλης. Εκείνος του εξηγεί ότι προέχει η επίλυση των πρακτικών προβλημάτων, χωρίς όμως να τον πείθει.
Λίγο αργότερα, το πλήθος συγκεντρώνεται στην αυλή του Κυβερνείου, διαδηλώνει ενανίον του Καποδίστρια και ζητά Σύνταγμα. Ο Γκίκας διαφωνεί έντονα με τον Μακρυγιάννη και τον τραυματίζει. Εμφανίζεται ο Κυβερνήτης· βλέποντας τον Κωσταντή Μαυρομιχάλη, του λέει ότι θα ελευθερώσει τον Πετρόμπεη, αρκεί να το ζητήσει, εκείνος όμως αδιαφορεί. Οι λεκτικές συγκρούσεις συνεχίζονται, ενώ ο Μακρυγιάννης προσπαθεί να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Ο Καποδίστριας αναγγέλλει τον αναδασμό της γης, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια του Κολοκοτρώνη, που τον εγκαταλείπει. Εκείνη τη στιγμή, φτάνουν τα νέα για την άφιξη των ρωσικών πλοίων στην Ύδρα. Το πλήθος αναταράζεται ξανά και ο Παπαγιώργης παρακινεί τους Μαυρομιχάληδες να σκοτώσουν τον Κυβερνήτη, ο οποίος έχει ήδη διατάξει την αποφυλάκιση του Πετρόμπεη· παρ' όλα αυτά, τον τραυματίζουν θανά-σιμα, κι εκείνος ξεψυχά στην αγκαλιά του Μακρυγιάννη.
πηγή:Μουσείο Νίκου Καζαντζάκη
“Ο Καποδίστριας είναι μια πολυσύνθετη τραγική μορφή της νέας ιστορίας μας, που άναψε πολλά πάθη, ξεσήκωσε πολλούς φίλους κι οχτρούς κι ακόμα δεν μπόρεσε να κατασταλάξει σε μιαν αρμονικήν ενότητα. Ήταν μια ασκητική υψηλή φυσιογνωμία που κατέβηκε στην αναρχούμενη Ελλάδα για να βάλει τάξη. Ήξερε πως είναι δύσκολο να μερώσει τόσα και τέτοια θεριά, να χορτάσει τόσων χρόνων βουλιμίες και να μετουσιώσει την ασύδοτη ελευτερία σε πειθαρχούμενο Κράτος. Ήξερε καλά πως σαν τους άγιους μάρτυρες κατεβαίνει στο λάκκο των λεόντων· μα δε δίστασε, γιατί αγαπούσε την πατρίδα και πίστευε στη θαματουργική δύναμη του φωτισμένου νου.”
“Κατέβηκε στο λάκκο των λεόντων, στην Ελλάδα, κρατώντας, από την τσαρική παράδοση, από την ατομική του ιδιοσυγκρασία κι από ιστορικήν ανάγκη, στα χέρια του κνούτο. Οι Έλληνες του έστρωσαν δάφνες να πατήσει, τον κοίταζαν με μάτια εκστατικά κ’ έβλεπαν πίσω από τους ώμους του το γένος το ξανθό, έβλεπαν στρατούς και στόλους που συντάζουνταν να κινήσουν και να τους παν στην Πόλη. Και μόνο ο Καποδίστριας ανάμεσα σε τόση μέθη παρέμεινε νηφάλιος – γιατί ήξερε το φοβερό μυστικό: πίσω του δεν υπήρχε καμιά μυστηριώδης δύναμη, καμιά Αόρατη Αρχή η Ελλάδα μονάχα θα σώσει την Ελλάδα”.[...] Μηνύματα ήρθαν απανωτά να τον αντικόψουν απ’ το μοιραίο δρόμο, μα αυτός, ήσυχος, ξέροντας καλά το για πού και το για τί, τράβηξε το αιματωμένο εκείνο πρωί τής 27 Σεπτεμβρίου 1831, κατά την εκκλησία τού Αγίου Σπυρίδωνα, στο Ανάπλι, και σήκωσε τα χέρια: “Είμαι έτοιμος!”
πηγή: (Από το Πρόγραμμα της πρώτης παράστασης του Καποδίστρια από το Εθνικό Θέατρο, στις 25 Μαρτίου 1946.)
Ξεφυλίστε το πρόγραμμα του εθνικού θεάτρου, Καποδίστριας (1977)
Παιδική σκηνή
" Όνειρο Θερινής Νυκτός " του Ουίλιαμ Σαίξπηρ
σε διασκευή Γιάννη Καλατζόπουλου
σκηνοθεσία: Πόπη Νικήτα
Υπόθεση
Το παραμύθι
αναφέρεται και εστιάζει στις σχέσεις των δύο φύλων και προσεγγίζει τις
περιπλοκές και τα προβλήματα που μπορούν να δημιουργηθούν. Η κόρη του βασιλιά
της Αθήνας, Ερμία, παραβλέπει τις επιθυμίες του πατέρα της και αποφασίζει να
κλεφτεί με τον αγαπημένο της Λύσανδρο και να καταφύγει μαζί του στο μαγεμένο
δάσος. Όμως ο εκλεκτός του πατέρα της, και ερωτευμένος μαζί της, Δημήτρης,
αποφασίζει να την ακολουθήσει για να κερδίσει την αγάπη της. Η Ελένη, που είναι
ερωτευμένη και αυτή με την σειρά της με τον Δημήτρη, αποφασίζει να τον
εμποδίζει ακολουθώντας τον.
Ο Σαίξπηρ καταφέρνει να περιπλέξει την ιστορία, χρησιμοποιώντας τις μαγικές ικανότητες των ξωτικών του δάσους που θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του παραμυθιού. Η ερωτική διαμάχη του βασιλικού ζεύγους των ξωτικών επηρεάζει τις σχέσεις των ηρώων, αφού πάνω στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν τα σωστά ζευγάρια καταφέρνουν με τις γκάφες τους να μπερδέψουν ακόμη περισσότερο την ιστορία.
Τελικά ο Σαίξπηρ καταφέρνει να οδηγήσει στην λύση του προβλήματος, μέσα από κωμικά στοιχεία, εξυμνώντας τον έρωτα, αφήνοντας όμως υπονοούμενα, ότι ίσως ο πραγματικός έρωτας δεν υπάρχει πάντα.
πηγή: Θέατρο Σοφούλη
Ξεφυλίστε το πρόγραμμα του εθνικού θεάτρου, Όνειρο θερινής νύχτας (1991)
Εφηβικό Τμήμα
"Που να σκάσεις Κριστομπίτα, δε θα πάρεις τη Ροζίτα", του Γιάννη Καλαντζόπουλου
σκηνοθεσία: Τόνια Οικονόμου
Ο Σαίξπηρ καταφέρνει να περιπλέξει την ιστορία, χρησιμοποιώντας τις μαγικές ικανότητες των ξωτικών του δάσους που θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του παραμυθιού. Η ερωτική διαμάχη του βασιλικού ζεύγους των ξωτικών επηρεάζει τις σχέσεις των ηρώων, αφού πάνω στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν τα σωστά ζευγάρια καταφέρνουν με τις γκάφες τους να μπερδέψουν ακόμη περισσότερο την ιστορία.
Τελικά ο Σαίξπηρ καταφέρνει να οδηγήσει στην λύση του προβλήματος, μέσα από κωμικά στοιχεία, εξυμνώντας τον έρωτα, αφήνοντας όμως υπονοούμενα, ότι ίσως ο πραγματικός έρωτας δεν υπάρχει πάντα.
πηγή: Θέατρο Σοφούλη
Ξεφυλίστε το πρόγραμμα του εθνικού θεάτρου, Όνειρο θερινής νύχτας (1991)
Εφηβικό Τμήμα
"Που να σκάσεις Κριστομπίτα, δε θα πάρεις τη Ροζίτα", του Γιάννη Καλαντζόπουλου
σκηνοθεσία: Τόνια Οικονόμου
Για το έργο
Πρόκειται για μια ελεύθερη διασκευή από τους διάσημους "Φασουλήδες του Κατσιπόρα" του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, γεμάτη χιούμορ και φαντασία που θα κάνει τα παιδιά να γελάσουν με την καρδιά τους αλλά και να συγκινηθούν και να σκεφτούν τι σημαίνει η πραγματική αγάπη!
Πρόκειται για μια ελεύθερη διασκευή από τους διάσημους "Φασουλήδες του Κατσιπόρα" του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, γεμάτη χιούμορ και φαντασία που θα κάνει τα παιδιά να γελάσουν με την καρδιά τους αλλά και να συγκινηθούν και να σκεφτούν τι σημαίνει η πραγματική αγάπη!
Υπόθεση
Ο Κουνούπης περιτριγυρίζει ελεύθερος εδώ κι εκεί. Όλα τα βλέπει,
όλα τα κοροϊδεύει, όλα τα διορθώνει. Και τώρα μας αφηγείται την ιστορία της
μικρής και όμορφης Ροζίτας:
Η Ροζίτα αγαπάει τον τρελούτσικο και ονειροπόλο Κοκολίκο. Ο
πατέρας της όμως θέλει να την παντρέψει με τον πλούσιο, γέρο και άγριο Δον
Κριστομπίτα. Και πάνω στην ώρα εμφανίζεται ο Κουρίτο, που αγαπούσε τη Ροζίτα
από μικρό παιδί αλλά έλειπε ναύτης στα καράβια. Τώρα όμως γύρισε αποφασισμένος
να την παντρευτεί.
Τι θα γίνει τελικά; Ποιος θα πάρει τη μικρή, γλυκειά Δόνια Ροζίτα;
Τι θα γίνει τελικά; Ποιος θα πάρει τη μικρή, γλυκειά Δόνια Ροζίτα;
Τι ρόλο θα παίξουν σ’ αυτή τη μπερδεμένη ιστορία ο ταβερνιάρης
Συννεφοτρομάρας, ο παπουτσής Λιγοψύχης και ο κουρέας Φίγκαρο; Και η νεράιδα, η
Ώρα Μία, που μπαινοβγαίνει στο ρολόι θα βοηθήσει καθόλου;
… θα το δούμε. Ο μεγάλος Ισπανός ποιητής Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα σίγουρα έχει
σκεφθεί ένα δίκαιο, ευτυχισμένο και πολύ … αστείο τέλος!
πηγή:ipolistonkosmo
Δε μπορούμε όμως να ξεχάσουμε και τους μικρούς μας θεατροφρενείς. Τα δύο τμήματα υποδομής μας που απαρτίζονται απο δεκαπέντε παιδιά έκαστος και αποτελούν το μέλλον της Θεατροφρένειας.
Καλή δημιουργική χρονιά λοιπόν..
Δε μπορούμε όμως να ξεχάσουμε και τους μικρούς μας θεατροφρενείς. Τα δύο τμήματα υποδομής μας που απαρτίζονται απο δεκαπέντε παιδιά έκαστος και αποτελούν το μέλλον της Θεατροφρένειας.
Καλή δημιουργική χρονιά λοιπόν..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου